Typowe rodzaje obróbki cieplnej stosowane do śrub ze stali nierdzewnej obejmują:
Wyżarzanie:
Cel: Wyżarzanie stosuje się w celu złagodzenia naprężeń wewnętrznych, poprawy obrabialności i zwiększenia ciągliwości. Pomaga także w uzyskaniu bardziej jednolitej mikrostruktury.
Proces: Śruby są podgrzewane do wysokiej temperatury, zwykle powyżej 1000°C (1832°F), a następnie powoli chłodzone. Proces ten pomaga zmiękczyć materiał i ułatwić jego obróbkę lub pracę.
Hartowanie:
Cel: Hartowanie zwiększa wytrzymałość i twardość śrub, co jest ważne w zastosowaniach wymagających dużej nośności.
Proces: Śruby nagrzewa się do wysokiej temperatury, a następnie następuje szybkie chłodzenie (hartowanie) w medium takim jak woda lub olej. Obróbkę tę często łączy się z odpuszczaniem w celu dostosowania twardości i wytrzymałości.
Ruszenie:
Cel: Odpuszczanie stosuje się w celu zmniejszenia kruchości, która może powstać w wyniku hartowania, przy jednoczesnym zachowaniu akceptowalnego poziomu twardości i wytrzymałości.
Proces: Po utwardzeniu śruby są ponownie podgrzewane do niższej temperatury (zwykle od 150°C do 650°C lub 302°F do 1202°F), a następnie schładzane. Proces ten pomaga złagodzić naprężenia wewnętrzne i poprawić wytrzymałość.
Łagodzenie stresu:
Cel: odprężanie ma na celu zmniejszenie naprężeń szczątkowych, które mogą wystąpić w procesach takich jak obróbka skrawaniem lub spawanie.
Proces: Śruby są podgrzewane do umiarkowanej temperatury (zwykle od 600°C do 800°C lub od 1112°F do 1472°F), a następnie powoli chłodzone. Obróbka ta pomaga zapobiegać zniekształceniom i poprawia stabilność wymiarową.
Obróbka roztworowa (lub wyżarzanie rozpuszczające):
Cel: Zabieg ten stosowany jest w celu rozpuszczenia wydzieleń i uzyskania jednorodnej struktury fazowej, zwiększającej odporność korozyjną i właściwości mechaniczne.
Proces: Śruby są podgrzewane do temperatury wyższej od temperatury roztworu (zazwyczaj od 1000°C do 1200°C lub 1832°F do 2192°F), a następnie następuje szybkie chłodzenie. Proces ten jest często stosowany w przypadku stali nierdzewnych w celu utrzymania stabilnej struktury austenitycznej.
Pasywacja:
Cel: Pasywacja poprawia odporność na korozję poprzez usuwanie wolnego żelaza i tworzenie ochronnej warstwy tlenku na powierzchni śrub.
Proces: Śruby poddaje się działaniu roztworu, np. kwasu azotowego, który oczyszcza powierzchnię i wspomaga tworzenie warstwy tlenku bogatego w chrom. Pasywacja jest często stosowana jako końcowy zabieg poprawiający wydajność śruby ze stali nierdzewnej w środowiskach korozyjnych.
Każda z tych obróbek cieplnych jest wybierana w oparciu o specyficzne wymagania zastosowania, takie jak pożądane właściwości mechaniczne, odporność na korozję i ogólna wydajność śrub ze stali nierdzewnej.